سبز بودن چه اتهام بزرگیست!

هزار تا سلام 

از 24 بهمن ماه تا الان اینقدر اتفاقات خوب و بد پشت سر هم افتاد که کلا قفل شده بودم. 

چه روزِ خوبی 25 بهمن و چه شب بدی بود شب 26 بهمن، وقتی فهمیدم دو تا از دوستای پاک و آزاده مون بی گناه کشته شدن و میرحسین مهربونمونو تو خونه حبس کردن. 

از اون سه شنبه ای که خودمو گرفتن یا اون سه شنبه ای که بهنود رو کشتن.  

از مراسم چهلم محمد مختاری تو بهشت زهرا، از غربت اشکای مادرش که حتی اجازه نداشت با صدای بلند گریه کنه... از نقاشی ای که از صورت محمد کشیدم... 

از صانع که چه آسون مهر جاسوسیِ کیهانو رو پیشونیش زدن...  

از تحویلِ سالی که همش تو این فکر بودم که چند تا خانواده همون لحظه فقط قاب عکس عزیزاشونو کنار سفره هفت سین شون داشتن...  

از اکران فیلم اخراجیهای 3 (نمیدونم باید بخندم یا گریه کنم!)

از سفرمون به طالقون (وجداناً خیلی خوش گذشت)  

از شکست پای داییم

و صدتا ماجرایِ بد و خوب دیگه ...   

چه میدونم چطوری همه اینارو هضم کردم و هنوز میتونم بنویسم!!!!!!!!! 

اومدم که سال قشنگ و پر از سلامتی و شادی رو براتون آرزو کنم، همین!